GALAXY


De Galaxy Redactie


Een lachende André aan het woord.

Astronaut Andrés grappige lezing ver boven verwachting

"Zelfs Donald Duck kan de ruimte in!"

Van onze redactrice Gwen van de Pas

"Wow, wat is hij breed!", gaat er meteen door de zaal als de astronaut André Kuipers voor het eerst in beeld komt. En inderdaad, de brede schouders in het vrij strakke shirtje vállen nou eenmaal op. Zou het iets met zijn spraakmakende beroep te maken hebben') "Nee, nee", antwoordt André lachend als we hem tijdens het interview deze vraag voorleggen. "het is zelfs alleen maar lastig, in dat ruimtepak! Hoe kleiner, hoe beter"' En die lach van 'm hadden we tijdens de lezing al eerder gehoord Het begint al in de eerste minuten van zijn praatje, waarbij hij zichzelf verduidelijkt met mooie dia's. André legt uit dat tegenwoordig mannen én vrouwen worden toegelaten en dat je helemaal niet meer zo perfect hoeft te zijn om de ruimte in te mogen. Een bril is bijvoorbeeld geen probleem meer. "En kijk, zelfs Donald Duck kan het"' vertelt hij bij een dia van Donald op weg naar een ruimtevaartcentrum. Hierna wordt het allemaal wat serieuzer Er wordt van alles verteld over het toekomstige ruimtestation ISS (International Space Station), wat groter is dan 2 voetbalvelden" Het is een project w.aar veel landen aan meewerken en wat af zal zijn in 2004.
Dan zal het vanaf de aarde te zien zijn als een prachtige, heldere ster. In de ISS zullen constant minimaal 7 astronauten uit verschillende landen aanwezig zijn. Een cool beroep, volgens vele leerlingen. Maar hoe word je het, vragen ze zich af "Nou, door te reageren op een advertentie, bijvoorbeeld in de krant", vertelt .Mdré. "'Dan moet je een medische test doen en als je die goed doorstaat, ga je naar Amerika om het vak te leren. De training duurt vele jaren en een van de spectaculairste oefeningen is het ervaren van gewichteloosheid. " Dit w-ordt gedaan met een vliegtuig dat van een bepaalde hoogte naar beneden 'valt' waarna je ongeveer 20 sec gewichteloos bent. "Erg leuk", volgens André, "behalve als je na die 20 sec. vergeet je benen naar beneden te doen' " Maar als je dat wel gewoon doet en de rest van de trainingen ook goed doorstaat, kun je eindelijk de ruimte in. En door de gewichteloosheid gebeuren daar rare dingen... Zo is het lastig om te douchen. Het water vliegt alle kanten op. En als er haren geknipt moeten worden, moet er een stofzuiger mee om de rondvliegende haren op te zuigen. Drinken kan alleen uit een speciale beker, mét een rietje. "Maar hoe zit het dan als er iemand over moet geven'?", vraagt Erik Sint zich af "Tja, ongeveer de helft van de astronauten wordt ruimteziek, dus dat komt nogal eens voor. Een zakje is dan noodzakelijk" "Eh, André, kun je het afronden'?", klinkt dan de stem van mevrouw Dubois. Maar gelukkig is er nog tijd voor een 6 min durende simulatie-film over de ISS. Als deze film, die zeker de moeite waard was, afgelopen is, barst het geklets los, waarna de leerlingen naar hun experiment vertrekken. Hoe ze het vonden'? "Cool"'

Experiment over druk meten leuk maar onduidelijk

"Ze zetten ons onder druk! "

Van onze redactie Marloes Snellen

"Eh..., wat is nou eigenlijk precies de bedoeling?", vragen een aantal leerlingen aan elkaar, nadat ze net lokaal 13 zijn uitgekomen. Ze hadden de opdracht gekregen om op verschillende plaatsen in het beruchte schoolgebouw aan de Merendreef de druk te meten. En daar staan ze, met een werkblad en een pen, een of ander vaag bekertje ("Wat moeten we daar nou weer mee')") en een vragend gezicht Op de vraag: "Wat venvachten jullie eigenlijk van dit experiment?", krijgen we een gespannen antwoord. "Tja..., het lijkt ons wel leuk, maar we zouden het wel fijn vinden als we ook wisten wat we moeten doen' We hebben nog maar een half uurtje' " Snel op naar de eerste opdracht dus op het werkblad wordt gevraagd of het waar is dat, als je een trap opspringt, het dan steeds gemakkelijker wordt om omhoog te komen. Bij de dichtstbij zijnde trap aangekomen, begint Iris meteen enthousiast te springen. Als ze net 'lekker' bezig is, komen er een paar andere leerlingen aan die haar nogal 'weird' aankijken, dus snel gaat ze terug. Volgens haar is de stelling waar. Met een rooie kop ("Wat staan jullie nou te lachen?") komt ze beneden en loopt alweer verder om daarna na veel aandringen weer terug te komen voor de actiefoto De volgende opdracht is. Meet de druk op verschillende etages in het schoolgebouw.

Allereerst gaan we naar de laagste etage: De kelder. Het 'vage' bekertje krijgt hier ineens een functie. Het is gev-uld met vloeistof en er steekt een buisje uit. Om de druk te kunnen meten moet het dopje van het buisje. De vloeistof in het buisje stijgt als de druk lager wordt. In de kelder meten we 44 mm vloeistof in het buisje. Door naar de volgende etage. De begane grond Weer wordt de vloeistof gemeten en nu is het 48 mm. De druk is dus lager. Als wij nog druk aan het schrijven zijn, zijn de anderen alweer op weg naar de eerste etage. Daar stijgt de vloeistof tot 61 mm. Op de zolder is dat maar liefst 69 mm De conclusie van deze proef is dus: Hoe hoger de meetplaats, hoe lager de druk. We hebben onze pennen nog niet neergelegd, of.......... TOOOEEEEEEET!I",,!!, De zoemer ! Meestal verlossend maar nu slechts lastig, want we hebben nog geen tijd gehad om de interviews met Jack en André af te nemen. Daar gaat de welverdiende pauze.Ach, dat hebben we er wel voor over Het is een leuke middag geweest, waar we heel veel van geleerd hebben. Zoals: Zet mensen nooit onder druk, maar geef ze gewoon de tijd die ze nodig hebben'


"Gaat het makkelijker?", vraagt een springende Iris zich af

Nauwkeurig wordt het dopje van de fles verwijderd


In milimeters nauwkeurig wordt de druk in de kelder gemeten

ISS komt naar je toe!

Van onze redactrice Gwen van de Pas

Om de leerlingen nog wat meer indruk te geven van het toekomstige ruimtestation ISS, hadden Jack en André een 3D-film meegebracht. Nadat de leerling een speciale bril had opgezet, zag je de ISS draaiend dichterbij komen. Door tijdgebrek hebben niet veel leerlingen dit kunnen ervaren. Jammer, want het was zeker de moeite waard.

Celbioloog Jack aan het woord Diepe zucht voor lezing van '1,5 uur'

Vanonze redactrice Mieke van Loon

Een aantalleerlingen gaan mchtend zitten als een mede-leerling vertelt dat deze lezing wel eens anderhalf uur kan gaan duren. Als alle leerlingen binnen zijn en eindelijk zitten kan celbioloog Jack van Loon beginnen. Met behulp van een aantal dia's legt hij wat uit over de geschiedenis van de ruimtevaart. "Dit is Leika", legt Jack uit bij een dia van deze bijzondere hond "Zij was passagier in de tweede raket die naar de ruimte ging, de Spoetnik-II." Daarna vertelt Jack wat over de legendarische, eerste voetstap op de maan. Ook hiervan heeft hij een dia meegebracht.

Nu krijgen we wat serieuzere, ietwat saaiere, 'stuff' voorgeschoteld. Jack vertelt namelijk wat over de ozonlaag, de doeleinden van de ruimtevaart, enz. Maar als Jack wat vergelijkingen maakt met voor de leerlingen bekende plaatsen, worden zij weer uit hun 'tijdelijke slaap' gewekt Eén extreme tank is bijvoorbeeld 3x zo groot als het plaatselijke zwembad 'de Wedert'.

En nog één. 2200 auto's wegen samen net zoveel als één shuttle!

Bij het volgende stuk van de lezing heeft niet iedereen een veilige plaats Opeens gooit Jack namelijk een balletje naar een niet-oplettende leerling, om wat uit te leggen over gewichteloosheid. Het is namelijk zo dat een balletje gewichteloos is tussen het moment van gooien en weer opvangen. Nu nog wat over de groeiwijze van planten en dan is de 3 kwartier durende lezing van Jack bijna ten einde. De leerling die zei dat het een saaie lezing van anderhalf uur zou worden had gelijk met het feit dat het lang zou duren, maar saai was het zeker niet. Op één leerling na was iedereen het daar mee eens. Het werd een geslaagde middag.


Dik Klomp ervaart het avontuur van 3D

Eindcijfer : 8,0

Al deze 'kranten' komen van scholieren van de scholengemeenschap Were Di, Valkenswaard. Het Ruimtevaart-Project stand onder bezielende leiding van Mw. Hariette Dubois.


Go to the INDEX page